کرم غلاف خوار سویا
این حشره مخرب ترین آفت در کشت های سویا است. Helicoverpa armigera نام علمی این آفت است که پس از تفریخ از تخم ها ابتدا از برگ ها تغذیه نموده و به تدریج جذب گل وغلاف دانه ها می شود. اوج خسارت این حشره زمانی از که وارد غلاف ها شده و مانع از تشکیل و یا تغذیه از دانه می شود. در کنترل این آفات، زمان رکن اصلی است چرا که پس از ورد این آفت به غلاف ها و تغذیه از آنها، مبارزه با آن بی فایده خواهد بود.
سموم لاروکش مانند تیودیکارب، ایندوکساکارب و فوزالن برای کنترل جمعیت های این آفت موثر واقع شده است. از آنجایی که نسل اول این حشره معمولا روی علفهای هرز وجود دارد، مدیریت علف های هرز داخل و اطراف مزرعه نیز پر اهمیت است.
پروانه دانه خوار سویا
Etiella zinckenella نام علمی این آفت است. برخلاف آفت کرم غلاف خوار سویا، لاروهای این شب پره از طریق سوراخ ایجاد شده بر روی غلاف وارد غلاف ها شده و به صورت اختصاصی از بذر ها تغذیه می کنند. بعد از اتمام تغذیه ، لارو از غلاف بیرون آمده و به سراغ غلاف سالم دیگری جهت تغذیه می رود. لارو های این حشره در بیشترین اندازه خود حدود یک سانتی متر طول دارد. از آنجایی که این آفت زمستان گذرانی خود را در خاک انجام می دهد، می توان با عملیات زراعی نظیر یخ آب زمستانه و یا شخم عمیق سبب کاهش جمعیت آن در سال بعدی زراعی شد. سموم دیازینون، ایندوکساکارب و مالاتیون نیز در کاهش جمعیت این آفت موثر است.
کرم های برگ خوار
لارو گونه های مختلفی از پروانه ها و سوسک ها می توانند از برگهای سویا تغذیه کنند. این آفات غالباً به شکل پلی فاژ بوده و میزبان اختصاصی ندارند و حمله آنها به خصوص در جمعیت های بالا می تواند برای هر محصول و گیاهی خطر آفرین باشد. نکته اصلی در مبارزه با این آفات زمان درست مبارزه و سمپاشی بر علیه آنهاست. اکثر سموم فسفره برای کنترل این آفات در مزارع سویا موثر هستند ولی بایستی این سموم حتما تحت نظر گیاهپزشک مصرف شود.
شته ها
گونه های شته مختلف می تواند به سویا حمله وایجاد خسارت کنند اما گونه Aphis glycines آفت اختصاصی سویا محسوب می شود. همانند همه شته ها، تغذیه این آفات از شیره گیاهی سبب ضعف عمومی گیاه و همچنین ایجاد ریسک برای انتقال ویروس هایی نظیر ویروس موزائیک سویا می شود.
استفاده از سموم سیستمیک نظیر ایمیداکلوپراید و نیز سم پریمیکارب می تواند جمعیت این آفت را به سرعت سرکوب کند، گرچه باید توجه داشت که سرعت ایجاد مقاومت به سموم در این آفت نیز به همان میزان بالا ارزیابی شده است.
کرم های طوقه بر و ساقه خوار
این آفات نیز مختص سویا نبوده ولی می توانند بخ عنوان آفت پلی فاژ به سویا نیز حمله ور شوند. آفات طوقه بر خاکزی هستند و با تغذیه از طوقه سویا در هر مرحله رویشی می توانند سبب قطع شدن و افتادن بوته شوند. اگر تغذیه این آفات ناقص باشد نیز گیاه به دلیل از دست دادن بخشی از آوندهای خود ضعیف شده و ممکن است دانه گیری مناسبی نداشته باشد. کرم های ساقه خوار نیر با تغذیه از بخش خارجی و یا مرکزی ساقه ها، دسته جات آوندی را دچار اختلال کرده و در نتیجه عملکرد منفی گیاه را باعث می شوند.
استفاده از سموم فوزالن، دیازینون، تیو دیکارب، سایپر مترین و دلتا مترین برای مدیریت جمعیت این آفات موثر گزارش شده اند.
نتیجه گیری
محافظت از هر گیاهی دربرابر آفات و بیماری ها ضامن پایداری سیستم کشاورزی و نیز امنیت غذایی جوامع است. سویا به عنوان گیاهی صنعتی که نقش مهمی در تامین غذای انسانها چه از طریق صنایع روغن کشی و چه به عنوان غذای دام و طیور نیز از ایم موضوع مستثنی نیست. از آنجایی که مانند غالب گیاهان صنعتی، این گیاه نیز به صورت مکانیزه کاشت، داشت و برداشت می شود، شاید استفاده از سموم برای مدیرت و کنترل بیماری های آن مفید به فایده نباشد. امروز روش های نوینی از کنترل بیولوژیک (زیستی) این عوامل خسارتزا معرفی شده است که می تواد در کنار استفاده از ارقام مقاوم و رعایت اصول زراعی نوید بخش مدیریت آفات و بیماری های سویا باشد.
بدون دیدگاه